Filmowy lipiec :)

Dużo wyszywałam w tym miesiącu, a więc i sporo oglądałam :)

"Straszny film 3"

"Cindy Campbell jest dziennikarką tropiącą zjawiska nadprzyrodzone. Postanawia zbadać zagadkę śmiercionośnej kasety, która zabija każdego kto ją oglądnie. " [żródło]

"Straszny film 3 (ang. Scary Movie 3) – amerykański film komediowy z 2003 roku, parodia horrorów i wysokobudżetowych, hollywoodzkich projektów, drugi sequel Strasznego filmu (2000). Po konflikcie w wytwórni zdecydowano o odsunięciu od produkcji braci Wayans, odpowiedzialnych za dwa poprzednie filmy z serii, a reżyserię powierzono Davidowi Zuckerowi. [...]

Parodie:

The Ring – główna parodia; Znaki – główna parodia; Szósty zmysł – rozmowy Cody'ego z gośćmi podczas stypy; Inni – scena bezsennej nocy Sue; 8. Mila – pojedynek raperski George'a oraz scena, w której C.J. wylewa z okna samochodu farbę na przechodniów; Amerykański Idol – jury (Simon Cowell) podczas pojedynku raperskiego; Władca Pierścieni – rozmowa telefoniczna Becki z matką; cytat "I'm coming for you, my precious"; Hulk – scena usunięta, w której George zamienia się w Hulka; Matrix – pojedynek Brendy i Tabithy oraz scena, w której Cindy odwiedza ciocię Shaneequę i Orfeusza; Matrix Reaktywacja – scena z architektem; Teksańska masakra piłą mechaniczną – scena, w której Tabitha wymachuje w powietrzu piłą mechaniczną; Michael Jackson – scena bezsennej nocy Sue; Harrison Ford – w jednej ze scen ścianę ozdabia portret Harrisona Forda, a Leslie Nielsen postać przedstawioną na obrazie określa jako prezydenta Forda; Bruce Wszechmogący – scena w budynku telewizji kiedy Cindy Campbell pisze na klawiaturze tekst od wiadomości; Czy leci z nami pilot? – ostatnia kwestia Leslie Nielsena jest taka sama jak ostatnia jego kwestia w filmie Czy leci z nami pilot?

Grand Theft Auto: San Andreas - postać CJ-a i scena kiedy trójka raperów jedzie samochodem." [źródło]

"Straszny film 4"

"Cindy Campbell po śmierci swojego męża George'a, zajmuje się pomaganiem ludziom. Zostaje zatrudniona do opieki nad panią Norris - staruszką cierpiącą na katatonię. Wkrótce odkrywa, że w domu straszy duch małego japońskiego chłopca. Jej sąsiadem jest Tom Ryan, rozwiedziony przystojniak który od razu wpadł w oko Cindy jak i on jej. Tymczasem świat zostaje zaatakowany przez olbrzymie TriPody, dążące do zagłady ludzkości. Cindy odkrywa, że rozwiązanie tajemniczej plagi obcych może znaleźć z pewnej odciętej od cywilizacji osadzie. Razem z przyjaciółką Brendą, która o dziwo żyje, próbują uratować ludzkość. " [źródło]

"Straszny film 4 (ang. Scary Movie 4) – amerykański film komediowy, sequel Strasznego filmu 3 (2003), wyreżyserowany przez Davida Zuckera. Światowa premiera filmu odbyła się 14 kwietnia 2006 roku. Realizatorzy filmu reklamowali go jako: Ostatnią, czwartą część słynnej trylogii. Parodia wysokobudżetowych, hollywoodzkich projektów, przede wszystkim horrorów.

Parodie:

Piła – sekwencja otwierająca, w której Shaquille O'Neal i dr. Phil padają ofiarami psychopaty – zamknięci w starym magazynie, muszą walczyć o życie; Piła II – konstrukcje, które Cindy i Brenda mają założone na głowach, oraz klucz za okiem Cindy. Pojawia się także motyw gazu trującego, który Shaquille O'Neal i dr. Phil wdychają w scenie otwierającej film; Osada – Cindy i Brenda trafiają do osady identycznej do tej z filmu M. Nighta Shyamalana; The Grudge: Klątwa – dom pani Norris, w którym pracy podejmuje się Cindy, oraz sceny rozgrywające się w tejże posiadłości. Także epizodyczna postać Yoko; Wojna światów – główna parodia; Za wszelką cenę – retrospekcje Cindy na temat swojej kariery bokserskiej. George jest parodią postaci filmowego Clinta Eastwooda, natomiast Cindy parodiuje z postaci granej przez Hilary Swank; Tajemnica Brokeback Mountain – scena z Mahalikiem i C.J.-em w namiocie; Hustle & Flow – pierwsze małżeństwo Cindy; Scooby-Doo 2: Potwory na gigancie – scena, w której "Ci, o których nie mówimy" są bez masek; Boski żigolo w Europie – scena erekcji Toma Logana.

R. Kelly: Bump and Grind – You Be the Judge – kwestia Brendy R. Kelly, nie siusiaj na mnie! nawiązuje do taśmy z nagraniem seksualnym rapera; Kill Bill – tekst wypowiadany do Cindy przez chłopca: "kaleczysz japoński aż uszy bolą"; Egzorcysta - scena, w której duch chłopca schodzi po schodach jak pająk; Wysyp żywych trupów – scena walki z zombie; wizyta Toma Cruise'a w amerykańskim talk-show The Oprah Winfrey Show; Postać Mike'a Tysona (walka bokserska Cindy); Postać Michaela Jacksona (scena, w której artysta przebywa z dziećmi podczas inwazji obcych)." [źródło]

"Straszny film 5"

"Kiedy młode małżeństwo adoptuje troje dzieci, w ich domu dochodzi do dziwnych zdarzeń. Z pomocą sztabu operatorów kamer odkrywają, że zostali nawiedzeni przez demona." [źródło]

"Straszny film 5 – amerykański film komediowy z 2013 r. w reżyserii Malcolma D. Lee, będący parodią znanych, hollywoodzkich przebojów. Jest on samodzielnym sequelem, niepowiązanym fabularnie z wcześniejszymi filmami i pierwszym, w którym nie pojawia się postać Cindy Campbell (Anna Faris) i Brendy Meeks (Regina Hall). Jego światowa premiera odbyła się 12 kwietnia 2013 roku.

Parodie:

Paranormal Activity – główna parodia, kamery bezpieczeństwa w domu Dana i Jody rejestrujące paranormalne zjawiska; Czarny łabędź – Jody i Kendra jako baletnice; Mama (film 2013) – trójka adoptowanych dzieci Dana i Jody, które są nawiedzane przez złego ducha zwanego Mama; Geneza planety małp – praca Dana jako badacza nad małp i Cezar będący narratorem; Sinister (film) – śpiew dziecka schowanego w kartonie; Pięćdziesiąt twarzy Greya – Grey i jego niewolnice; Incepcja – Dom Kolb; Martwe zło (2013) – księga umarłych ukryta w lesie; Dom w głębi lasu – Snoop Dog i Mac Miller znajdują w lesie odizolowaną leśniczówkę; Igrzyska śmierci; Służące. [źródło]

"Koszmar z ulicy Wiązów" (2010)

"Grupa nastolatków jest prześladowana przez Freddy’ego Kruegera - potwornie oszpeconego zabójcę, który poluje na swoje ofiary podczas snu. Dopóki młodzi ludzie czuwają, mogą siebie ochronić. Gdy zasną - nie ma dla nich ratunku… 

Remake filmowej wersji z 1984 roku." [źródło]

"Koszmar z ulicy Wiązów (tytuł oryg. A Nightmare on Elm Street) – filmowy horror produkcji amerykańskiej, którego premiera kinowa odbyła się w drugim kwartale 2010 roku. Remake Koszmaru z ulicy Wiązów (1984) Wesa Cravena, w zamyśle twórców mający wskrzesić filmową serię o tym samym tytule. Film wyreżyserował Samuel Bayer." [źródło]

"Świat według Bundych"

"Świat według Bundych (ang. Married... with Children) – amerykański serial komediowy, opowiadający o losach chicagowskiej rodziny nieudaczników o nazwisku Bundy. Serial powstawał dla amerykańskiej telewizji FOX w latach 1987 – 1997. Światowa premiera serialu - 5 kwietnia 1987, polska premiera - 2 września 1996, a w TV 6 od 2013 roku.

Serial w krzywym zwierciadle przedstawia życie typowej amerykańskiej rodziny. Jej głową i jedynym żywicielem jest wiecznie sfrustrowany sprzedawca butów, Al Bundy. Kocha swojego starego dodge'a, wolny czas spędza siedząc na kanapie, oglądając telewizję i pijąc piwo lub na posiedzeniach w toalecie. Jego małżonką jest Peggy, która całymi dniami przesiaduje przed telewizorem, oglądając The Oprah Winfrey Show, i The Phil Donahue Show zajadając się popcornem i czekoladkami, paląc przy tym papierosa za papierosem. O jej podejściu do typowo domowych zajęć świadczą zadawane przez nią pytania, np. o odkurzacz – Jak się nazywa to coś, co ciągniesz po dywanie, a ono buczy? Tytułowymi dziećmi są nastoletni Bud oraz Kelly, którzy nie przepadają za sobą i nie przepuszczą żadnej okazji, aby sobie dokuczyć czy donieść na siebie. Kelly i Bud dojrzewają w trakcie trwania serialu, przez co trochę się zmieniają: Bud z wrednego kilkunastolatka przeistacza się w nastoletniego macho, którego nie chce żadna dziewczyna, a Kelly z każdą serią staje się coraz mniej inteligentna. Wiecznie niedocenianym członkiem rodziny jest pies Buck, który jednak żyje swoim życiem i sam troszczy się o siebie. W trakcie wszystkich dziesięciu lat trwania serialu Bundym towarzyszy dwójka sąsiadów: Marcy, najpierw ze swoim pierwszym mężem, Steve'em Rhoadesem, a następnie z Jeffersonem d'Arcym. Marcy lubi przebywać z Peggy, jest za to na bakier z Alem, natomiast Al utrzymuje dobre stosunki z mężami Marcy, szczególnie Jeffersonem – Steve raczej nie darzył Bundych tak bezwzględną sympatią.

Serial przedstawia typowe przykłady z życia zwykłej rodziny, jak np. wakacje, brak pieniędzy, problemy dzieci w szkole, jednak jako że Bundy do zwykłych rodzin nie należą, trafia im się wiele zwariowanych przeżyć, np. parokrotnie chciano ich zamordować. Dość nietypowe są też ich sposoby zdobywania jedzenia i pieniędzy czy stosunek, z jakim odnoszą się do siebie poszczególni członkowie rodziny – nie jest on wzorcem do naśladowania, pełen jest zgryźliwości, docinania sobie i obrażania nawzajem, jednak każdy Bundy wie, że mimo wszystko może liczyć na rodzinę." [źródło]

"ALF"

"ALF – popularny amerykański serial telewizyjny wyprodukowany przez NBC w latach 1986-1990, zainspirowany i parodiujący film E.T.Stevena Spielberga (1982). Serial po raz pierwszy pojawił się w telewizji 22 września 1986.

Tytułowy bohater, Gordon Shumway, był małym kosmitą przezwanym A.L.F. (ang. Alien Life Form – Obca Forma Życia). Urodził się 28 października 1756 na fikcyjnej planecie Melmac i w czasie emitowania serialu liczył sobie 229 lat. Planeta Melmac mieściła się sześćparseków za Hydra Centauris i posiadała zielone niebo oraz niebieską trawę.

Alf pokryty był futrem barwy sieny palonej, miał pomarszczony pysk, osiem żołądków, był w 98 procentach pokryty sierścią, a jego ulubiony posiłek stanowiły koty. Wylądował na Ziemi, rozbijając się swoim statkiem kosmicznym na dachu garażu rodziny Tannerów, na przedmieściach Los Angeles, i zamieszkał razem z nimi. Dzieci (Lynn i Brian) za nim przepadają, Willie raczej go toleruje, a z Kate często ma "na pieńku". W serialu pojawia się też kot Tannerów Szczęściarz (na zjedzenie którego Alf ma wielką ochotę) oraz wścibscy sąsiedzi – Ochmonkowie." [źródło]

"Świąteczne zaręczyny"

"30-letnia Hilary (Bonnie Somerville) robi wszystko, by przypodobać się swojej matce. Jednym z wymogów, które jej postawiono, jest dobre wyjście za mąż. Hilary zaręcza się z Jasonem (Chris McKenna), którego ma zamiar przedstawić rodzicom w Święto Dziękczynienia. Tuz przed tą szczęśliwą chwilą jej świat legnie w gruzach - traci pracę a ukochany oświadcza jej, że odchodzi, by skupić się na karierze. Zdruzgotana Hilary nie może pokazać się w domu bez narzeczonego. Prosi o radę swoją przyjaciółkę, Sophie (Edi Patterson). Razem wpadają pewien pomysł, jak wybrnąć z tej trudnej sytuacji." [źródło]

"SPIDERMAN"

"Peter Parker po ugryzieniu przez radioaktywnego pająka zyskuje supermoce pozwalające mu walczyć z przestępcami. Stara się pomścić śmierć wuja i pokonać Zielonego Goblina." [źródło]

"Nowszy model"

"Sandy przyłapuje męża na zdradzie i rozwodzi się. Po przeprowadzce zatrudnia jako nianię dla swoich dzieci, dużo młodszego od siebie mężczyznę. " [źródło]

"Niezgodna"

"Przyszłość, w której społeczność składa się z pięciu frakcji na podstawie cech charakteru. Nastoletnia Tris zostaje przydzielona do kilku partii i uznana za zagrożenie. " [źródło]

"Smażone zielone pomidory"

"Smażone zielone pomidory (ang. Fried Green Tomatoes) – film z 1991 roku w reżyserii Jona Avneta, zrealizowany na podstawie powieści Fannie Flagg (Fried Green Tomatoes at the Whistle Stop Cafe).

Oś skupia się na życiu Idgie Threadgoode - chłopczycy, która do końca życia odczuwa traumę z powodu tragicznej śmierci brata Buddy'ego pod kołami pociągu. Mimo to, jest radosna - korzysta z życia, pomaga innym, a nawet zakłada restaurację Whistle Stop z Ruth Jamison, koleżanką uratowaną z rąk brutalnego męża. Idgie kocha Ruth całym sercem. Gdy synek Ruth, który również ją traktował jak matkę wpada pod pociąg, który ucina mu rękę, Idgie pokazuje mu, jak zapomnieć o bolesnych przeżyciach oraz nadaje przezwisko 'Kikutek' , by oswoił się ze swoją przypadłością.

Film toczy się równocześnie w dwóch miejscach: Whistle Stop Cafe, w czasach młodości Idgie, oraz w czasach współczesnych: 50- letnia Evelyn Couch, kobieta z nadwagą i kompleksami, przyjeżdża co tydzień odwiedzić swoją teściową, wysłuchując opowieści jej współlokatorki, Ninny Threadgoode.

Szczegółem odróżniającym film od książki jest fakt, iż Ninny w książce umiera - zaś w filmie oprowadza Evelyn po swoim rodzinnym mieście." [źródło]

 

"Co ludzie powiedzą?"

"Hiacynta Bucket bezustannie stara się zaprezentować jako osoba znacznie zamożniejsza i należąca do wyższej klasy społecznej, niż jest w rzeczywistości. Robi to jednak nieudolnie, co prowadzi do wielu zabawnych sytuacji." [źródło]

 

"Ostry dyżur"

"Historia lekarzy pracujących w County General, którzy starają się pogodzić życie zawodowe z osobistym." [źródło]