Ocalić od zapomnienia...

Krystyna Kwiatkowska: "Prosto z Sherwood"

"Ja, ty, on - wszyscy, zagubieni w miejskiej dżungli, pewnego dnia możemy się znaleźć w prawdziwym lesie. To niebezpieczne miejsce. Leży na skraju światła i ciemności, wymyka się tyranii nagród i kar. Tam się żyje poza prawem. Z tego miejsca wszystko wygląda zupełnie inaczej... Można tam dojść cudzymi ścieżkami, ale wraca się tylko jedną, własną, o której indiański szaman powiedziałby: ta ścieżka ma serce, a my zaśpiewamy w starej celtyckiej mowie: dzikiej, wolnej, radośnie smutnej. Jeżeli mamy odwagę." [źródło]

***

"Dziękuję Ci, Przyjacielu Mojego Dzieciństwa, że odpowiednio wcześnie nauczyłeś mnie odróżniać dobroć od jej błyszczących, utytułowanych pozorów;

że odpowiednio wcześnie dałeś mi cień pojęcia o tym, czym jest normalność i jak ją zachować w nienormalnych czasach;

że po części dzięki Tobie mój świat na zawsze pozostał zielonym lasem i nigdy nie wypełnił się betonem i abstrakcją;

I wish You were here."

ze wstępu do książki

***

To jedna z książek, do których wracam. Robin jest przecież Przyjacielem i mego dzieciństwa...

...bo to przecież w nim kochałam się do szaleństwa w wieku lat dwunastu... i długo, długo potem także :)

Oglądałam wiele ekranizacji legendy o Robin Hoodzie - tylko "Robin z Sherwood"  zawiera w sobie magię, spotęgowaną dodatkowo wieloma nawiązaniami do mitologii celtyckiej (Hern Myśliwy to przecież nikt inny, jak celtycki bóg Cernunnos) oraz klimatyczną muzyką zespołu Clannad.

Dla niezorientowanych (a są tacy? :P) Robin Hood to bohater średniowiecznych angielskich legend ludowych. Zamieszkiwał las Sherwood i walczył przeciwko despotycznemu szeryfowi z Nottingham. 

Nothing is forgotten. Nothing is ever forgotten.