Zapraszam do Korytowa :)

Podczas jednej z wiosennych wycieczek geocachingowych odwiedzilismy Korytów :)

"Korytów (niem.: Koritau; 1937–1945 Kartau) – wieś sołecka położona w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Kłodzko. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. [...]

Korytów jest niewielką wsią położoną w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach, w zachodniej części Kotliny Kłodzkiej. Od Kłodzka, stolicy gminy i powiatu, jest oddalony o 4 km na północny zachód. Wieś na zachodzie graniczy z Ruszowicami, na północy z Piszkowicami i Gołogłowami, na wschodzie z Kłodzkiem, a na południu z Roszycami i Mikowicami. [...]

Korytów należy do najstarszych wsi w okolicy Kłodzka. Powstał w okresie przedlokacyjnym, prawdopodobnie jako typowa słowiańska owalnica, przekształcona z czasem w wielodrożnicę. Nigdy nie było tu kościoła, a mieszkańcy początkowo należeli do parafii w Kłodzku. Już w 1291 r. król czeski Wacław II nadał dziesięcinę z Korytowa kościołowi w Kłodzku. W XIV istniało tu wolne sędziostwo. W 1376 r. wymieniony był sędzia Jacob Lywstein (Liebstein), który posiadał swoje dobra w okolicach Korytowa. Sędziostwo istniało także wiek później, ale osada stanowiła wówczas lenno zamku kłodzkiego. Okresowo wchodziła także w skład dóbr Hannsa von Tschetterwanga. W końcu XV w. był posiadacz części państwa karpieńskiego – Jacob Stancko, wielokrotnie pojawiający się w dokumentach z lat 1487-1496. W 1499 r. w związku z dobrami, obejmującymi też Korytów wymieniany był Hans von Haugwitz.

Wieś nie była nigdy duża, ponieważ w okolicy znajdują się inne równie stare osady, wobec czego brakowało większego areału pól. W 1653 r. w Korytowie znajdowało się 16 gospodarstw. Na początku XVIII w. we wsi wzniesiono pałac, chociaż sama osada wchodziła w skład większych posiadłości magnackich, należących do czołowych ziemian w hrabstwie kłodzkim. W 1747 r. jego właścicielem był hrabia von Hartig. Mieszkało tu 4 kmieci, 13 zagrodników oraz chałupników. W 1765 r. właścicielem pałacu i wsi był radca handlowy Genedl. Majątek był oszacowany na ok. 13 tys. talarów, a mieszkało w nim 4 kmieci, 9 zagrodników i 7 chałupników, w tym 2 rzemieślników. Z kolei w 1782 r. Korytów należał do hr. Antona von Haugwitz. Oprócz pałacu wieś liczyła 24 domy, a mieszkało w niej 16 zagrodników i chałupników, w tym 4 rzemieślników. Jak widać wieś prawie nie rozwijała się.

W kolejnych latach właściciele często się zmieniali, i tak w 1825 r. był nim Franz Meese, a w 1840 r. Franz Kahlert. Dopiero wówczas wieś nieco rozwinęła się, ponieważ liczyła 30 budynków. Znajdował się tu pałac, folwark i 2 gorzelnie. W folwarku trzymano 590 merynosów, a wśród mieszkańców było 14 tkaczy chałupników, tkających bawełnę. Wieś posiada ładne położenie i interesujące zabytki, ale nigdy nie stała się miejscowością częściej odwiedzaną przez turystów. Wynikało to z jego położenia w najniższej części Kotliny Kłodzkiej, w sąsiedztwie miasta. W 1933 r. zmieniono nazwę wsi na mniej słowiańską w brzmieniu. Podczas II wojny światowej we wsi mieścił się niewielki obóz pracy przymusowej, w którym przebywali robotnicy polscy, przywiezieni głównie z województwa kieleckiego, a zatrudnieni w folwarku.

Po 1945 r. Korytów pozostał niewielką wsią rolniczą. W pałacu i zabudowaniach gospodarczych ulokowano Państwowe Gospodarstwo Rolne, które doprowadziło obiekt do ruiny. Wieś nie posiada wyraźnych perspektyw rozwojowych i przechodzi regres, który przybrał na sile po przemianach ustrojowo-gospodarczych po 1989 r.

Pałac został wykupiony przez Małgorzatę i Michała Adamczewskich, którzy starają się o jego modernizację oraz organizują na jego terenie festyny dla okolicznych mieszkańców.

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty:

zespół pałacowy, z XVIII w., przebudowany w drugiej połowie XIX w:

- park

- pałac

inne zabytki:

- barokowa figura św. Jana Chrzciciela z 1726 r., z ozdobnymi kartuszami herbowymi na postumencie, stoi przy wjeździe do parku Druga

figura stoi koło domu mieszkalnego w pobliżu bramy gospodarczej pałacu

- pręgierz kamienny, wzniesiony w 1712 r., jeden z piękniejszych, zwieńczony chorągiewką z wykutą datą. Został zniszczony w latach 60. XX w., w niewyjaśnionych okolicznościach, stał kiedyś na skraju parku, koło pawilonu handlowego

- cała zabudowa osady koncentruje się w pobliżu dwóch ulic przebiegających przez wieś. Zachowało się tutaj kilkanaście domów mieszkalnych i budynków gospodarczych, głównie murowanych oraz kilka drewnianych z XIX w. i początku XX w." [źródło]

"Pałac w Korytowie – wybudowany w 1711 r. w Korytowie. [...] Barokowy pałac zbudowany według projektu Jokoba Carova wraz z parkiem jest częścią zespołu pałacowego." [źródło]