W Międzylesiu...

Pewnego wiosennego dnia wybraliśmy się na wycieczkę do Międzylesia. Chociaż miasteczko leży niedaleko (ok. 40 km od nas) nie bywamy tam zbyt często...

"Międzylesie (niem. Mittelwalde, dial. Mèttewaale, czes. Mezilesí, dawniej Středolesí) – miasto leżące na ziemi kłodzkiej, w woj. dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Międzylesie nad Nysą Kłodzką. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. wałbrzyskiego.

Według danych z 31 marca 2011 roku miasto miało 2755 mieszkańców.

Ośrodek obsługujący ruch tranzytowy między Polską, a Czechami, przy międzynarodowej linii kolejowej Wrocław – Praga. Miasto jest ośrodkiem turystyczno-krajoznawczym. Zlokalizowany tu jest drobny przemysł. [...]

Międzylesie zachowało w pełni oryginalny zabytkowy układ urbanistyczny, który został ostatecznie ukształtowany w XVII wieku. Poza ten układ miasto praktycznie nie wyrosło do dzisiaj. centrum stanowi bardzo wydłużony rynek o kształcie zbliżonym do klina, przy którym znajduje się znaczna większość najcenniejszych zabytków. Nowe budownictwo z reguły jednorodzinne umiejscowione jest w rejonie dawnych przedmieść: Kłodzkiego oraz Górnego.

Pomimo że miasto nie posiadało nigdy fortyfikacji i było wielokrotnie niszczone, zachowało liczny zespół cennych budowli Według rejestruNarodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty:

- ośrodek historyczny miasta

- kościół parafialny pw. Bożego Ciała; pierwotny gotycki wzmiankowany był w 1350 roku, przebudowywany w 1560 roku, 1670-1671, a rozbudowany w 1695 roku – XVII w.; jest to obszerna jednonawowa budowla; wnętrze późnobarokowe; w prezbiterium znajduje się ambona w kształcie łodzi z masztem i żaglem wykonana w 1760 roku

- kościół cmentarny pw. św. Barbary późnogotycki, przebudowywany w XVIII wieku; w południowej ścianie epitafia mieszczańskie z godłami cechowymi

plebania, ul. Powstańców Śląskich 11, z drugiej poł. XVIII w.

- zespół zamkowy:

- zespół zamkowo-pałacowy, barokowy z XIV w., przebudowany w latach 1580-1590[18], 1690; najcenniejszy zabytek w mieście, którego najstarsza część, czyli tzw. Czarna Wieża pochodzi ze średniowiecza; obecnie jest to budowla trzyskrzydłowa, której skrzydła północne i wschodnie pochodzą z okresu baroku, zaś południowe renesansu; wewnątrz znajduje się dziedziniec ozdobiony wieloma elementami architektonicznymi; zespół połączony jest z kościołem parafialnym przejściem galeriowym

- park, z pierwszej poł. XVIII w.

- domy, Rynek 13/13a (d.12, 13), 14/14a (d.14), 15, 16, 37, kamienice mieszczańskie, przeważnie z przełomu XIX wieku

- domy tkaczy, tzw. 7 Braci, ul. Sobieskiego 2, 4, z końca XVIII wieku, są to drewniane budynki o ostrych dachach z podcieniami od strony ulicy; z siedmiu budynków zachowały się tylko dwa

- dom, ul. Warszawska 3

- sukiennice Ludwiga, ob. domy mieszk., ul. Wojska Polskiego 2-4, z XVIII wieku, zachował się tylko ich fragment

- wodociągowa wieża ciśnień (kolejowa), z 1908 r.

- inne zabytki:

- kościół poewangelicki, neogotycki z 1889 roku i przebudowany w 1900 roku, jednonawowy, zaadaptowany na halę sportową

- kolumna Maryjna z 1698 roku

- dawna szkoła ewangelicka z końca XIX wieku. [...]"

[źródło]